همیشه لحظه هایی در زندگی انسان هست که گمان میکند همه چیز برایش تمام شده است.
و بعد....یک روز نا امید دوباره او را به زندگی در قلب نا شناخته ها میکشاند.
حتی اگر آن روزنه یک خواب یا یک رویا باشد.
این رویا های شبانه است که ماه را در عمق تاریکی زنده نگه میدارد
رویای بازگشت یک ناجی..
فرقی نمیکند چگونه...
آری خدای بزرگ!
این ناجی تو بودی که از شب سیاه غصه نجاتم دادی.
خدایا.....
از تو برای امید لحظه هایم و رویاهای شبانه ام سپاسگزارم.
و از تو میخواهم تا همیشه مرا عاشق خود نگه داری...
چرا که ....عشق...مخلوق را به خالق میرساند و عشق خالق مخلوق را دربرمیگیرد.
